Jeder waß und des is kloar,
Silvesta is nua amoi im Joahr.
Drum geh i heit auf’n Silvestapfad,
weu des Fernsehn is imma so fad.

Mit da U-Bauhn ratzfatz,
foahr i zum Stephansplatz.
Umasunst is heit des Foahrn,
Alla? na, mit Heeresscharn.

Durt wortn scho di Massn auf mi,
600t soins wern, so Dauman moi Pi.
Wennst so hin und wida wos erkennst,
sans di vün Leit, di du net kennst.

Von weitn sich i an Wirschtlstaund,
jetzt a Hasse, des warat Leiwaund.
In da Mittn dera Menschnmenge,
kumm i net auße aus’n Gedränge.

Aufzeichnat hob i ma mei Wurscht,
i werd trinkn a Sekterl gengan Durscht.
Des Vurhobn is net so schwea,
Alk gibt’s do wi Saund am Mea.

Aug’stöt hob i mi in dera laungan Schlaungan
und wiri dran woar, is erna da Sekt ausgaungan.
Heit dirft net so wirkli mei Glickstog sei,
di Leit hinta mia ruafn, des is a Sauerei.

Dea Mau hinta da Budl sogt zu mia,
i gib erna umasunst a worms Bia.
I hätt eam fost ane auf di Pappn g’haut,
somit warat a, da erste Wiena Astronaut.

A stickerl weita sich i an Maronimau steh‘,
wenn i sunst nix kriag auf dera heitign Soiree,
wer i ma jetzt a poar Edlkastanien gebn,
des woar fir’s Magerl mei innigstes Bestrebn.

Wiri hikumm zu den hassn Ofn,
denk i, gibt’s heit nua mea Ganovn.
So klane Maroni hob i im Lebn no net g’sehgn,
Rehbemerln san gressa, nua so zum vastehn.
Di Ofn-Erdäpfl san schworz und vabrennt,
di hot a no aufg’hobn vom letzt’n Advent.

An jeda Eckn heast laut spün a Band,
net nua da Strom rennt do auf 100 Prozent.

Jetzt renn i scho umadum a Stund,
nix im Mogn, des is vadaummt ung’sund.
Nix trunkn, nix gessn,
i bin schwea aug’fressn.

Do siech i von weitn in ana Seitngassn,
a oids Muatterl steh, weg von de Massen.
auf an Rischoh hot’s an großn Kessl steh,
drin köchelt a Bohnansuppn fir mi ois Gourmet.

I woar da Anzige und denk ma glei,
i hob heit doch a Glick, di is keimfrei.
Wos soi sei, bei ana hassn Suppn,
no bessa do, ois in ana Schaluppn.

I hea scho di Leit am Stephansplotz plärn,
und i mecht a unbedingt di Pummerin hern.
Und wi i zu unsan Steffl geh,
kriag i pletzlich Bauchweh.

Und des Bauchweh wird imma mehr,
es is 10 vur 12 und es muaß a Heisl her.
I renn und renn und suach a Klo,
durch d’Menschnmassn mit Karacho.

In da letztn Sekundn hob is g’schofft,
so sitz i am Heisl mit letzta Kroft
und hea jetzt die Pummerin leitn,
beim scheiss.. in d’neiche Zeitn.